معرفی دو مداح معروف اهل بیت

زندگی ائمه اطهار همواره چراغ راهی برای سایر انسان ها بوده و راه های مختلفی برای بهره بردن از سیرت آن بزرگواران وجود دارد. در کنار کتاب ها و آثاری که از گذشته و به جا مانده و همچنین آثاری که سالانه درباره زندگی معصومین نوشته می شود، یکی دیگر از یراه های فراگیری و به یاد آوردن فضیلت های اخلاقی آنان را می توان در نوحه های مداحان اهل بیت یافت.

در هیئت هایی که در زمان های مختلف تشکیل می شود مداح نقش غیر قابل انکاری را ایفا می کند. این نقش در ایام عزاداری پر رنگ تر شده و به ویژه در ماه های محرم و صفر به دلیل ارادت ویژه مردم به امام حسین (ع) و یارانش مخاطبان بیشتری به دانلود نوحه خوب یا شرکت در مراسم عزاداری ترغیب می شوند. در این مطلب به معرفی سه تن از مداحان معروف از نسل های مختلف خواهیم پرداخت. غلامعلی کویتی‌پور و حاج حسین سیب‌سرخ مداحانی هستند که در این مطلب با آن ها بیشتر آشنا خواهیم شد.

غلامعلی کویتی‌پور

کویتی پور در سال 1337 در خرمشهر متولد شد. او در اوایل نوجوانی وارد رشته موسیقی می شود و به خاطر صدایش به پیشاهنگی نیز معرفی می شود. برادر بزرگترش از اصلی ترین مشوق های او بود. فعالیت او در نوحه خوانی و مداحی در هیئت های مذهبی از سال 1356 آغاز شد. سپس به سربازی اعزام شد و پس از اتمام دوره خدمت عازم جبهه های جنگ شد. او از حماسه سراهای جبهه ها بود و آثار فراموش نشدنی و مانگاری نیز از آن دوران از او ثبت و ضبط شده است.

«غریبانه»، «چنگ دل» و «دل پریشانم» از معروف ترین نوحه های زمان جنگ ایران و عراق از کویتی پور است. همچنین به مناسبت آزادسازی خرمشهر او یکی از به یادماندنی ترین ملودی های موسیقی جنگ به نام «ممد نبودی ببینی» را به یاد شهید محمد جهان آرا خواند. او بعدها در مصاحبه ای عنوان کرد که از کارهای دو نفر به نام‌های سعید منش و بخشو برای این موسیقی الهام گرفته بود.

پس از جنگ او آلبوم هایی با نام های “غریبانه” و “غریبانه۲” و “خاموش” منتشر کرد. در آخرین آثاری که از او منتشر شده، کویتی پور یک ترانه برای روز دختر اجرا کرده است. او همچنین موزیک ویدئوی حریم را نیز برای مدافعان حرم خوانده است.

حسین سیب‌سرخی

حاج حسین سیب‌سرخی در سال 1354 دیده به جهان گشود. او تحصیلات خود را تا دیپلم ادامه داد اما علاقه به مداحی و یافتن این ویژگی و توانایی او را به سمت مداحی سوق داد. او از جوانی در هیئت های مذهبی به فعالیت پرداخت و در دهه 80 فعالیت ها و محبوبیت او به اوج رسید. او جلساتی به صورت هفتگی در حسینه جوانان حسینی در خیابان پیروزی تهران برگزار می کند. “پناه حرم”، “حرم و حرف زیارت”، “تو که رفتی حرم در آتش سوخت”، “قدم قدم”، آسمون کربلا، “نوکر خوبی نبودم” و “مجنونم لیلایی” از جمله معروف ترین مداحی های او به شمار می روند. او از علاقه مندان به مداحی سنتی است و هیچ گاه از موسیقی هایی نظیر پاپ در مداحی های خود استفاده نکرده است.